W kilku ogrodach botanicznych na świecie zdążyło mi się już być… Dlatego tym bardziej doceniam i w sumie lubię ten mój rodzimy „krakoski”, ale… Powstał w XVIII wieku!!! Jest najstarszym w Polsce! I… chyba trochę się czas tam zatrzymał niedługo po momencie założenia… To znaczy – klomby i alejki kuszą, są piękne, urokliwe i zadbane o każdej porze roku. Warto udać się na spacer ze wszech miar. Zwłaszcza, że to ogród w samym niemal centrum Krakowa. Ale w szklarniach, palmiarniach, storczykarniach itp. – cóż, nie ma po co wchodzić. Bałagan, brak koncepcji – mizeria. Jest też muzeum. To właściwie dwie niewielkie sale. I wiecie co? Ja się przeniosłam do XIX wieku! Stare drewniane gabloty, jakieś zakurzone kotary zasłaniające drzwi, wypłowiałe z lekka zdjęcia jakichś ważnych bardzo osób, fragmenty czegoś walające się po kontach – no muzealnicy mogą być w siódmym niebie, gdyby historii wystawiennictwa chcieli się uczyć. Przenoszą się w dziejach – jak malowanie! FAJNE 
