Muzeum Etnograficzne w Krakowie powstało w 1911 roku. Kawał czasu! A wszystko dzięki Sewerynowi Udzieli, pedagogowi, społecznikowi i etnografowi w jednym.
Obecnie główna część to wystawy stałe. „Od środka” gdzie izba podkrakowska i podhalańska i folusznik i szkoła. I pachnie w tych izbach „naturalnie”! „Rytm życia” prześledzić można od narodzin do śmierci, a i przez rok obrzędowy przejść. Przy czym kuratorzy nie rozstrzygnęli odwiecznego sporu o wyższości świat Bożego Narodzenia nad Wielkanocnymi (lub odwrotnie). W salach grudniowych skrzy się od krakowskich szopek i uśmiech budzą kolędnicy, a w salach wiosennych misternie zdobione pisanki przez lupę można oglądać, a i przebierańcy na tę okoliczność świąteczną też są. 
Ciekawa jest część „Rzeczy ludzkie” to co nas otacza – od stroju do narzędzi codziennych. A że nawet na wsi czasem się ma czas wolny i chce się go zagospodarować zgodnie ze zdolnościami i ochotą – jest też „Nieobjęta ziemia” z pracami ludowych twórców.
Fajnym pomysłem są Mikrohistorie. Prezentowany jest przy wejściu w oszklonej gablocie jeden eksponat i jego historia…
